جراحي آئورت

جراحي تعويض دريچه آئورت چيست؟

جراحي تعويض دريچه آئورت چيست؟ اگر با دريچه آئورت قلب خود مشکلي داريد ممکن است به اين عمل نياز داشته باشيد. با باز شدن اين دريچه ، خون از قلب شما به آئورت (بزرگترين سرخرگ بدن) و به بقيه بدن منتقل مي شود.

جراحي ريشه آئورت چيست؟

جراحي ريشه آئورت روشي براي درمان يک قسمت بزرگ شده يا آنوريسم آئورت است. آئورت رگ خوني بزرگي است که خون را از قلب به بدن منتقل مي کند. آئورت رگ خوني بزرگي است که خون را از قلب به بدن منتقل مي کند.

جراحي آئورت چيست؟

يکي از روش هاي درمان آئورت عروقي، جراحي بسته يا اندوواسکولار مي باشد. اين روش به شکل بدون بيهوشي کامل انجام مي شود. در جراحي آئورت به روش اندوواسکولار، مي توان گفت وضع عمومي بيمار خوب است و پس از آن مي تواند وارد بخش جراحي عروق منتقل شود. در جراحي باز اين عمل، بسيار خطرناک مي باشد به اين دليل که اين دسته از بيماران دچار ضعف هستند و عمل جراحي آئورت براي آنها سنگين مي باشد.

بيماري آئورت بيماري بسيار مهم در زمينه بيماري هاي عروقي مي باشد. لازم به ذکر است که جراحي آئورت ريسک بالايي را مي برد.

جهت کاهش و قطع خطرات ناشي از بيهوشي و جراحي آئورت به روش باز، بيمار در ابتدا به بخش جراحي آئورت به شيوه بسته و در حالت بيهوشي کامل و توسط گرافت درون عروق انجام مي شود.

آيا براي بيماري دريچه آئورت نياز به جراحي داريد؟

بسياري از افراد مبتلا به بيماري دريچه آئورت نيز به بيماري عروق کرونر مبتلا هستند و ممکن است براي بهبود جريان خون نياز به جراحي باي پس قلب داشته باشند. جراحي باي پس قلب معمولاً از طريق عمل جراحي قلب باز انجام مي شود ، بنابراين روش دريچه آئورت نيز به همين ترتيب انجام مي شود.

انواع مختلف جراحي آنوريسم آئورت کدامند؟

اما بزرگترها ممکن است نياز به جراحي آئورت داشته باشند. براي آنوريسم آئورت دو نوع عمل جراحي وجود دارد: ترميم شکم يا باز قفسه سينه. ترميم اندوواسکولار ترميم شکم يا شکم باز

درمان بيماري آئورت

بسته به اندازه آنوريسم و سن و شرايط باليني بيمار روش درمان متفاوت خواهد بود.

پايش و مراقبت: چنانچه اندازه آنوريسم به حد بحراني و خطرناک نرسيده باشد، صرفا بيمار را تحت نظر گرفته و هر 6 ماه با انجام CT Scan يا اکوکارديوگرافي وضعيت بيماري را ارزيابي ميکنند. همزمان با تجويز دارو، فشارخون و کلسترول را کنترل ميکنند و از بيمار ميخواهند مصرف سيگار را قطع کند.

جراحي قلب باز: زماني که قطر آنوريسم به 5 سانتيمتر يا بيشتر برسد، بايد جراحي انجام شود زيرا در اين حال ريسک پارگي رگ به طرز چشمگيري افزايش يافته است. در بيماراني که سابقه خانوادگي مثبت داشته يا مبتلا به سندرم مارفان هستند، با قطري کمتر از 5 سانتيمتر پيشنهاد جراحي داده ميشود. حين عمل، قسمت معيوب رگ با لوله پليمري خاصي در نقش يک رگ مصنوعي جايگزين ميشود.

درمان اندوواسکولار: در اين روش از طريق رگ لوله باريک و بلندي (کاتتر) وارد کرده و در محل آنوريسم داربست مشبک استوانه اي (استنت) را باز کرده و کارگذاري ميکنند. به اين ترتيب جدار قسمت گشاد شده رگ از مسير جريان خون مجزا ميشود و خطر پارگي از بين ميرود.

 دادن يک پيوند مصنوعي (داکرون يا گور-تکس) (لوله) است. هنگامي که پيوند به قسمت هاي پروگزيمال (به سمت سر بيمار) و ديستال (به سمت پاي بيمار) آئورت دوخته شد ، کيسه آنوريسم در اطراف پيوند بسته مي شود. متناوباً ، آناستوموز را مي توان با دستگاه هاي قابل انعطاف ، يک روش ساده تر و سريعتر انجام داد 

در حين جراحي باز آئورت و سرخرگهاي منشعب آن به صورت ضربدري قرار مي گيرند. اين مي تواند منجر به خون رساني کافي به نخاع و در نتيجه پاراپلژي هنگام ترميم آنوريسم توراسي شود. يک بررسي سيستماتيک و متا آناليز 2004 نشان داد که تخليه مايع مغزي نخاعي (CFSD) ، در صورت انجام در مراکز باتجربه ، با افزايش فشار پرفيوژن به نخاع ، خطر آسيب ايسکميک نخاع را کاهش مي دهد. يک بررسي سيستماتيک کوکرين در سال 2012 اشاره کرد که تحقيقات بيشتر در مورد اثر CFSD براي جلوگيري از آسيب نخاعي مورد نياز است